Over mij

Mijn foto
Hoi! Ik ben een 35-jarige vrouw die met Manlief, Kapoenie (geboren in april 2011), Kater en Kattie in een huisje aan de rand van de stad Leuven woont. 12 jaar geleden kreeg ik chronische rugpijn en 8 jaar geleden kwam daar nog eens een niet-ophoudende vermoeidheid bij. Het duurde nog 3 jaar tegen dat de diagnose CVS viel... Als je CVS opzoekt op het internet, valt me op dat het vaak deprimerende artikelen zijn. En ok, het leven is geen pretje met een chronische ziekte, maar er zijn toch ook nog leuke dingen te beleven, nietwaar? En zo kwam ik op het idee van deze blog. Een nuchtere kijk op het dagelijks leven met CVS en vooral met kleine tips en tricks hoe ik mijn ziekte heb ingepast in mijn dagelijks doen en laten. Hopelijk heb je er wat aan! Reacties (en eventueel extra tips) zijn trouwens altijd welkom!

zondag 30 december 2012

Piep...

ik ben er nog...

Maar in deze donkere winterdagen die dan ook nog extra druk worden door allerhande feestelijkheden is het maar een heel zwak 'piepje'...

Ik probeer de feestdagen te overleven door:

- Kapoenie toch zoveel mogelijk naar de crèche te brengen.
- mijn dieet thuis zoveel mogelijk te volgen. Tijdens feestelijkheden buitenshuis is dat veel moeilijker, vandaar...
- geen andere dingen onder handen te nemen dan de strict nodige: plezierige dingen zoals naaien, bakken en dergelijke verdwijnen volledig naar de achtergrond.
- met Manlief af te wisselen in de 'ochtendshift': Kapoenie is namelijk meestal wakker rond een uur of 7. Door af te wisselen kan je om de 2 dagen een beetje langer blijven liggen.
- een warmtepleister op mijn rug te plakken 's nachts. Ik heb er 2 weken geleden enkele gekocht in de Wibra en die zijn echt redelijk goed: ze blijven lang plakken en blijven ook meer dan 12 uur warm, joepie!
- even door te bijten en uit te kijken naar volgende week: feesten gedaan, Manlief terug aan het werk (versta me niet verkeerd, ik geniet van de tijd samen maar het is toch ook extra vermoeiend) en Kapoenie weer volgens zijn gewone ritme naar de crèche.





zaterdag 15 december 2012

Verzamelde verhuistips

Binnenkort gaan we dus echt verhuizen. De datum staat nog steeds niet 100 % vast maar ergens halverwege januari pakken wij hier ons boeltje en verhuizen we. Ondertussen sprokkel ik tips allerhande. Van het net, van reeds verhuisde vrienden, van onze poetsvrouw...

Dit heb ik ondertussen verzameld qua tips (sommigen zijn echt héél evident hoor, ik vind hier geen warm water uit ;-)):

- alle dozen goed labelen en vermelden naar welke kamer in het nieuwe huis ze moeten.
- hangkleren niet in tassen stoppen maar ze in een groot laken wikkelen en zo snel mogelijk terug omhoog hangen in de kleerkast ter plekke. Zo moet je niet alles opnieuw strijken.
- spotjes en andere verlichting kuisen vooraleer je ze in het nieuwe huis weer ophangt.
- glazen niet in krantenpapier wikkelen (want dan moet je ze achteraf allemaal weer afwassen) maar in (oude) sokken stoppen.
- borden niet tussen krantenpapier stoppen (idem) maar er keukenrol tussen steken. Het gebruikte keukenpapier kan je achteraf altijd recycleren.
- 1 noodpakket (waar je alles meteen bij de hand hebt wat je de eerste momenten nodig hebt) maken alsof je op vakantie vertrekt.
- in het nieuwe huis keuken en badkamer als eerste in orde maken (nodige schilderwerken doen en zo).



Dit wat betreft de verhuistips. Als grote CVS-tip kan ik er nog aan toevoegen dat één kast per dag 'uitmesten' nu in de winter zelfs nog te veel is. Manlief en ik hebben afgesproken dat ik doe zoveel ik kan. Alles wat ik al kan doen, hoeft hij niet meer te doen als de grote inpak aangebroken is. Het grote idee erachter is dat ik nu vooral aan mezelf en mijn rust moet denken want dat ik er nog moet zijn voor Kapoenie en Manlief en dat ik de verhuis vooral heelhuids moet doorkomen. Niet te veel willen doen dus :-S.


dinsdag 4 december 2012

Verhuizen en doseren, kan dat wel?


De verhuis komt stilletjes dichterbij. Een echte datum hebben we nog steeds niet maar het ziet er sterk naar uit dat het ergens in de 2-de helft van januari zal gebeuren. Voorlopig kunnen we dus nog niet echt veel doen, tenzij we nog anderhalve maand tussen de dozen zouden willen leven en dat lijkt ons nu ook niet echt een goed idee.

En toch wil ik niet stilzitten. Ondertussen hebben enkele vrienden al aangeboden om te komen helpen verhuizen. Heel lief natuurlijk en ik apprecieer echt die geste. Maar ergens wringt het toch wel een beetje. Anderen zomaar in jouw spullen zien rommelen, nee dat is niks voor mij. Alles dan maar zelf doen? Sja, dat is bijna onmogelijk als je CVS hebt hè.



Dus zocht ik naar een tussenoplossing...

Als er vrienden willen komen helpen, dan neem ik dat aanbod graag aan. De bedoeling is dat ik op voorhand al veel spullen sorteer (in de vuilbak kieper) en bij elkaar zet zodat het verhuisteam zelf niet al te veel moet nadenken. Alleen in dozen steken en verhuizen. Allé, dat is toch het idee... :-)

En zo begon ik vandaag een beetje in de keuken te rommelen. Onze huidige keuken is redelijk klein, maar zit toch vol rommel (herkenbaar?) dat in ons nieuwe huis niet in de keuken zal gestockeerd worden. Heb ik vandaag eerst en vooral een deel in de vuilzak gekieperd en vervolgens een beetje gesorteerd naar welke kamer de spullen in ons nieuwe huis moeten. En labels gehangen (zoals 'naar hobbykamer') zodat de verhuizer in kwestie (vriend, Manlief, iemand van een verhuisfirma of zelfs ikzelf) meteen weet waar naartoe.

Na 2 kasten te hebben uitgeruimd, besloot ik braafjes te gaan rusten. Ik dacht dat ik daarmee een goed ritme had. Maar blijkbaar waren die 2 (grote) kasten eigenlijk al te veel. Heb voor de rest van de middag niet veel meer gedaan dan in de zetel gelegen en tv gekeken. En een beetje depri wezen zijn dat ik echt niet veel kan verzetten... Zucht...

Ik zal dus elke dag één kast moeten aanpakken en niet meer, wil ik tegen de verhuis nog een beetje fut hebben en wil ik alle kasten uitgerommeld hebben tegen dan. Leuk is anders, maar we gaan ervoor! We houden ons recht met het héérlijke idee dat we komende lente en zomer in onze eigen tuin kunnen zitten en dat Kapoenie lekker veel plaats gaat hebben om te spelen en te ravotten...