Dat belooft voor de zomer!

IJs maken zonder ijsmachine, het is een hele uitdaging. Ik had al enkele recepten op het net gevonden én uitgeprobeerd, maar lekker was het ijs toch niet. En er zaten natuurlijk héél veel kristallen in die door een ijsmachine zouden gebroken worden. Maar toen kwam ik via een blog uit op een ijsrecept waarin platte kaas werd gebruikt. Nu was ik toch wel een beetje curieus of dat ijs een beetje een romige structuur zou behouden.
Ik bewerkte het recept (u kent het ondertussen al: lactosevrije producten en suiker vervangen door tagatesse) en probeerde het een tijdje terug eens te maken.

Hier volgt mijn aangepaste versie:

- Smelt 170 gr melkchocolade* au bain marie en laat de pan afkoelen.

- Klop 250 ml volle room op en zet in de koelkast gedurende een kwartier.

- Meng in een kom 170 gr magere platte kaas, 2 eieren** en 15 gr tagatesse tot je een romige structuur bekomt.

- Roer de chocolade om door de slagroom.

- Lepel er vervolgens de zoete plattekaas door tot je een smeuïge massa hebt.

- Stort het mengsel in een plastieken doos en zet minstens 5u in de diepvries.


Opmerkingen:
* ik gebruik melkchocolade van Damhert. Die bevat geen suiker maar wel melk :-S.

** in het originele recept zitten geen eieren maar wel volle platte kaas. Ik heb nog geen lactosevrije volle plattekaas gevonden en loste dat probleem op door er 2 eieren aan toe te voegen.


Het originele recept vond ik hier. Eet smakelijk!

Zelfgemaakt brood

Ik probeerde al enkele keren zelf brood te bakken. Met zéér gematigd resultaat spijtig genoeg: het brood was loodzwaar; geurde (stonk) naar de gist en smaakte naar weinig of niks, behalve de gist dan. En toen kwam ik op het idee... Zou ik de gist niet kunnen vervangen door bakpoeder? Je laat cakes en zo toch ook rijzen door middel van bakpoeder?

En zo zette ik me vanmorgen aan het werk. Ik nam gewoon het recept dat op de zak bloem vermeld stond en verving de hoeveelheid gist door de juiste hoeveelheid bakpoeder. Voegde voor de smaak een héél klein beetje oreganokruiden toe. En voilà, héérlijke pistolets!

Ziehier het recept:

- Neem 200gr Coeli diet bloem (verkrijgbaar in de Aveve, niet goedkoop spijtig genoeg)
- Voeg 162 gr water toe
- Voeg nog een halve eetlepel Fiberhusk en 6 gr bakpoeder toe.

- Meng het geheel. Als het teveel plakt, voeg dan een beetje water toe.
- Maak met natte handen platte bollen die je op de bakplaat met bakpapier legt.
- Bak ongeveer 10 à 15 minuten op 210°

Klaar!

Ik koos voor pistolets omdat ik ze wil invriezen. Dan heb ik elke keer vers brood hè...

Verhuistroubles...

Het is hier al een hele tijd redelijk stilletjes, ik weet het. Dat komt (en dat had u zeker al wel geraden) omdat het ook heel stilletjes is in mijn lijf. Ik ben er zelfs voor naar de dokter geweest vandaag.
Symptomen (altijd dezelfde):
- véél rugpijn
- extreem moe
- stress!! (over 2 weken is dan eindelijk de verhuis gepland en ik kan het gewoon niet aan, zucht)
- lichte paniekaanvallen, angsten of hoe moet ik het noemen (dit is nieuw)

Verdict van de dokter:
- bloed genomen (was alweer een jaar geleden) om te kijken of ik geen tekorten heb. Die zouden eventueel mijn extreme vermoeidheid kunnen verklaren en van daaruit ook onrechtstreeks mijn paniekaanvallen
- zéér lage bloeddruk (9/6). Daar heb ik sinds mijn dieet en gewichtsverlies steeds maar weer last van. Ik ga nu met medicatie proberen om die bloeddruk wat op te krikken. Bij mij uit de lage bloeddruk zich niet zozeer in duizeligheid (hoewel soms wel) maar eerder in zeer slappe benen.
- ik zou eventueel iets kunnen nemen tegen die paniekaanvallen (ik vermoed kalmeermiddelen) maar daar zijn volgens de dokter toch enkele nadelen aan verbonden. Enerzijds geven die bijna altijd extra vermoeidheid (sja) en anderzijds zijn ze verslavend. De huisdokter raadde me aan om voorlopig nog wat te wachten. Als we door de verhuis zijn geraakt, betert mijn mentale toestand misschien wel vanzelf. Als het erger wordt, moest ik zeker teruggaan.

Over enkele dagen weet ik meer van mijn bloedafname...

Wat de verhuis betreft...

Gezien ik het echt niet zo goed verwerk allemaal én gezien ik toch geen zware fysieke arbeid kan verrichten hebben Manlief en ik uiteindelijk besloten dat ik tijdens het Grote Verhuisweekend samen met Kapoenie op hotel zal gaan. Het is niet met mijn volledige goesting hoor. Manlief staat er nu al bijna alleen voor in de voorbereidingen van de verhuis en ik zou dan lekker gaan luieren op hotel? Daar komt mijn aloude schuldgevoel toch tegen in opstand. Maar na dit weekend (een beetje ingestort eigenlijk) moet ik toegeven dat er geen andere oplossing mogelijk is. Ik sta op modus 'overleven' en kan er even niks extra's bijnemen. Mijn goede voornemen om de kasten op voorhand al een beetje 'uit te mesten' heb ik dan ook van bij het begin al moeten opgeven. Op dit moment zorg ik voor mezelf en voor Kapoenie (als hij niet op de crèche is) en dat vraagt al meer dan genoeg van me.

Spijtig maar het is niet anders :-(. Was die winter al maar voorbij hè...

To gist or not to gist...

Voor mijn kerstmis deed ik mezelf een boek cadeau. Het stond op mijn kerstlijstje voor de familie tussen allemaal andere leuke dingen en het was uit de boot gevallen. En zodoende zodus deed ik het mezelf dan maar cadeau. Een mens mag al eens zot doen hè.

Het boek ("Gezond koken, glutenvrij bakken") ging me helpen om eindelijk eens brood te kunnen eten én om koekjes te bakken die niet meteen uit elkaar vallen als je ze aanraakt.
Wegens een ernstig energiegebrek bij mezelf, ging Manlief eergisteren aan de slag. Hij ging een glutenvrij brood voor me bakken. Minutieus volgde hij het recept. Toen het vers uit de oven kwam was het best nog wel te eten. Je kan het natuurlijk niet vergelijken met brood van bij de bakker, maar toch. En zo at ik dus 2 dagen brood. Een 'delicatesse' die me al maanden ontzegd was. Op dag 2 was het trouwens niet zo'n delicatesse meer. Loodzwaar en de gistsmaak viel me meer en meer tegen.

En toen begonnen de darmen een beetje te reageren. Ik vermoed dat ik niet zo goed op gist reageer. Volgens het (alwetende ;-)) net zou er zelfs zoiets als een gist allergie bestaan. Ik vermoed dat ik nu niet meteen die allergie heb maar dat gist gewoon ietske te zwaar is voor mijn spijsvertering.

Vandaag dus terug aan de rijstgriesmeelpap. En hopen maar dat mijn buik snel ontzwelt. Overmorgen hebben we familiefeest en ik zie de tantes en nonkels al geheimzinnig naar elkaar knipogen van 'die zal wel terug zwanger zijn'...