Verhuistroubles...

Het is hier al een hele tijd redelijk stilletjes, ik weet het. Dat komt (en dat had u zeker al wel geraden) omdat het ook heel stilletjes is in mijn lijf. Ik ben er zelfs voor naar de dokter geweest vandaag.
Symptomen (altijd dezelfde):
- véél rugpijn
- extreem moe
- stress!! (over 2 weken is dan eindelijk de verhuis gepland en ik kan het gewoon niet aan, zucht)
- lichte paniekaanvallen, angsten of hoe moet ik het noemen (dit is nieuw)

Verdict van de dokter:
- bloed genomen (was alweer een jaar geleden) om te kijken of ik geen tekorten heb. Die zouden eventueel mijn extreme vermoeidheid kunnen verklaren en van daaruit ook onrechtstreeks mijn paniekaanvallen
- zéér lage bloeddruk (9/6). Daar heb ik sinds mijn dieet en gewichtsverlies steeds maar weer last van. Ik ga nu met medicatie proberen om die bloeddruk wat op te krikken. Bij mij uit de lage bloeddruk zich niet zozeer in duizeligheid (hoewel soms wel) maar eerder in zeer slappe benen.
- ik zou eventueel iets kunnen nemen tegen die paniekaanvallen (ik vermoed kalmeermiddelen) maar daar zijn volgens de dokter toch enkele nadelen aan verbonden. Enerzijds geven die bijna altijd extra vermoeidheid (sja) en anderzijds zijn ze verslavend. De huisdokter raadde me aan om voorlopig nog wat te wachten. Als we door de verhuis zijn geraakt, betert mijn mentale toestand misschien wel vanzelf. Als het erger wordt, moest ik zeker teruggaan.

Over enkele dagen weet ik meer van mijn bloedafname...

Wat de verhuis betreft...

Gezien ik het echt niet zo goed verwerk allemaal én gezien ik toch geen zware fysieke arbeid kan verrichten hebben Manlief en ik uiteindelijk besloten dat ik tijdens het Grote Verhuisweekend samen met Kapoenie op hotel zal gaan. Het is niet met mijn volledige goesting hoor. Manlief staat er nu al bijna alleen voor in de voorbereidingen van de verhuis en ik zou dan lekker gaan luieren op hotel? Daar komt mijn aloude schuldgevoel toch tegen in opstand. Maar na dit weekend (een beetje ingestort eigenlijk) moet ik toegeven dat er geen andere oplossing mogelijk is. Ik sta op modus 'overleven' en kan er even niks extra's bijnemen. Mijn goede voornemen om de kasten op voorhand al een beetje 'uit te mesten' heb ik dan ook van bij het begin al moeten opgeven. Op dit moment zorg ik voor mezelf en voor Kapoenie (als hij niet op de crèche is) en dat vraagt al meer dan genoeg van me.

Spijtig maar het is niet anders :-(. Was die winter al maar voorbij hè...