Over mij

Mijn foto
Hoi! Ik ben een 35-jarige vrouw die met Manlief, Kapoenie (geboren in april 2011), Kater en Kattie in een huisje aan de rand van de stad Leuven woont. 12 jaar geleden kreeg ik chronische rugpijn en 8 jaar geleden kwam daar nog eens een niet-ophoudende vermoeidheid bij. Het duurde nog 3 jaar tegen dat de diagnose CVS viel... Als je CVS opzoekt op het internet, valt me op dat het vaak deprimerende artikelen zijn. En ok, het leven is geen pretje met een chronische ziekte, maar er zijn toch ook nog leuke dingen te beleven, nietwaar? En zo kwam ik op het idee van deze blog. Een nuchtere kijk op het dagelijks leven met CVS en vooral met kleine tips en tricks hoe ik mijn ziekte heb ingepast in mijn dagelijks doen en laten. Hopelijk heb je er wat aan! Reacties (en eventueel extra tips) zijn trouwens altijd welkom!

donderdag 28 juni 2012

Het huishouden

Hier alvast enkele tips om het huishouden een beetje te laten draaien:


1. Maak een lijstje met alle huishoudelijke taken (ja, ook die mini-dingetjes die je toch flink bezighouden zoals een kattenbak kuisen en zo). Ga samenzitten met je huisgenoten en probeer de taken eerlijk te verdelen. Hou rekening met hoe vaak een bepaalde taak moet gebeuren (dagelijks, wekelijks, maandelijks) en met de capaciteiten en goestingen van je huisgenoten.
Zo zei Manlief meteen toen ik met dit voorstel afkwam: 'ikke nie de was en de plas hoor, dat wordt een ramp'. Hmm, dat had ik ook al gedacht. Maar Manlief neemt nu wel het occasioneel stofzuigen op zich, jippie!
Belangrijk: het is niet omdat je wegens ziekte thuis zit, dat je méér taken op je moet nemen: je zit thuis om te genezen!!


2. Neem een poetsvrouw (m/v) :-). Wij hebben eentje die om de 2 weken een voormiddag komt. Betaald met dienstencheques dus dat valt dan nog mee hè.
En ja, ik zit thuis terwijl zij het werk doet. Niet makkelijk in het begin maar ze heeft begrip voor de situatie en stelde zelf meteen voor dat ze zou beginnen met het salon terwijl ik nog ontbijt of zo. Eens het salon gedaan is, kan ik me gewoon in de zetel leggen en trek ik me verder weinig aan van het werk dat ondertussen gebeurt. Niet makkelijk in het begin maar het went!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten