Mama op stap

Kapoenie gaat 3 dagen per week naar de crèche. Dat zijn dan de dagen dat mama kan rusten. Spijtig genoeg staat onze auto hier thuis niet vlak voor de deur en is ook aan de crèche zelf weinig tot geen parkeerplaats vlak voor de deur... Het is dus een heel gedoen met de koets in-en uiteenvouwen telkens als je Kapoenie naar de opvang brengt.

Dat zagen Manlief en ik gelukkig op voorhand al in! We gingen dus doelbewust op zoek naar een koets die heel weinig weegt (of toch zo weinig mogelijk, alles blijft relatief) en die je makkelijk ineenvouwt. Kan toch niet moeilijk zijn? Dàchten we naief... Maar een koets is als een auto: er bestaan zóveel verschillende modellen, fffft. Daarbij komt nog dat de winkels allemaal stoefen met hun grootste (en dus zwaarste) luxekarren, zucht.

Wij dus maar uitkijken op straat naar andere jonge ouders met koetsen. We hadden toen gelukkig nog wat tijd, want we waren al aan onze speurtocht begonnen toen ik nog maar een klein beetje zwanger was. En toen zagen we hem, de koets van onze dromen! Na wat rondkijken op internet en zelfs in enkele winkels een ineenvouw-demonstratie te volgen, wisten we het zeker, deze zou het worden, de Bugaboo Cameleon.

Ondertussen hebben we er al heel wat kilometertjes mee gereden, al ettelijke malen gevouwd en we vinden nog steeds dat we toen de goeie beslissing genomen hebben. Maar het blijft natuurlijk een hele koets (en dus gewicht) die je inelkaar moet vouwen. Daarom zijn we nu op zoek gegaan naar een buggy. Ook licht en makkelijk te vouwen natuurlijk. Maar daarover later meer!